Kızkulesi’ni kesen delikanlı.
Öðrenciydi delikanlý, deli deli akýyor kaný,
Kafa makine mübarek, yüreði lokomotif…
Üçüncü sýnýfa gelmiþ, iki dersten de zayýfý var
Baba emekli, ev kadýný anasý, kýt kanaat okutma derdi.
Bir de âþýk olmuþ mu delikanlý? Hem de ne fenâ, sorma bile...
Gel de anlat þimdi babaya. Cebine sigara parasý kalmýyor.
Þikâyet etmiyor yine de, bahaneyle sigarayý da býraktý.
Anasý artýk günde bir öðün yemek yapar olmuþ.
Çocuk üniversiteye baþlayalý, sabah mütevazý kahvaltý,
akþama doðru sofra, tek çeþit. Tasarruf için, ne yapsýnlar?
Kolay deðil bu zamanda, üniversitede evlât okutmak!
Gerçi düþününce birden, hangi devirde kolay olmuþ ki?
Delikanlý âþýk, delikanlý utangaç, mahçûp delikanlý,
Sabah, gün, gece, ders çalýþýyor, makarnaya talim.
Arada tost ile neþeleniyor biraz, ama aklý kýzda hâlâ
Ne konuþabiliyor gönlünce, ne yerinde durabiliyor.
Kýzkulesi yakýn eve, yarým paket bayatlamýþ çekirdek
Bir de bira alýp iniyor sahile, uzaktan çekmiþ fotoðrafýný kýzýn
Bakýyor, dalýyor, karar alýyor, vazgeçiyor…
Ah be Kýzkulesi, bir akýl ver þu delikanlýya,
ne yapacaðýný bilemiyor?
00.47 / 7 Temmuz 2010 - Çarþamba
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.