Düþünemedim
düþünemedim ah! anne
dýþarýda koþup oynarken
bir kýz geçti yanýmdan
yaþýtýmdý anne
bakamadým
bakmaya cesaret edemedim anne
yine giydirmiþtin beni
hani seversin ya sen süslemeyi
ayaðýmda pembe pabuç
saçlarýmda kurdeleler
üzerimde en sevdiðim elbisem
anne!
benim elbiselerim mi renkli
bir kýz gördüm
oyun oynuyordum
yanýmdan geçti anne
üstünde kir
üstünde yað
üstünde kan vardý anne
düþünemedim
düþünemedim ah! anne
ben vak vaklý sandalyemde otururken
o kaldýrým taþýnda gözlerimin içine baktý
hava soðuk
kaldýrým ýslak...
elimde çikolatalý ekmek
ah! ben ne bencileyim anne
soramadým
paylaþamadým
oysa paylaþmayý sen öðretmiþtin
baka baka kalktý karþýmdan
belli ki açtý
eve mi gidiyordu acaba
gözü çikolatalý ekmeðimde
ayaklarý yolda gidiyordu annem
ah annem!
ben böyle bir ses hiç duymadým
karþýmda oturan
yolumda yürüyen
o pis,pasaklý dediðim
karþýmda yok anne
koca bir arabanýn lastiklerinde...
düþünemedim
düþünemedim ah! anne
AFFET BENÝ ÇOCUKLUÐUM:((
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.