gün geçtikçe ne saçma þiirler yazar oldum sýcaktan beynime inme mi indi yoksa daha mý az konuþur oldum seni tanýdýkça duygularýmý ben konuþmadan da anlýyordun nasýlsa üstelik sen hiç kurmadýðým cümlelerden hiç ummadýðým yakýcý þiirler asýyordun çatlak duvarlarýma beni benden saklýyordun kendimden utanmayayým diye bense seni yalanlýyordum gece bültenlerinde polis kayýtlarýna geçmesin ismin kalem tutmadan kitap yazmak iþte benimki de nerden bileyim gözlerine bakýnca þaþýyor zaten dünyam beni böylesi sevebilmen ne kadar da mantýksýz bilmiyorum saçlarýndý sanýrým seni böylesi þefkatli beni de duyarsýz belki de gamsýz kýlan seninle ölmek diyordun galiba en mutlu günüm seninle yaþamak deðil seninle ölebilecek kadar mesut olmak
Sosyal Medyada Paylaşın:
ramses Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.