Koparýrlar......
Ana kucaðýndan hoyratça,
Fýrlatýp atarlar
Bilmem hangi aðanýn koynuna.
Þehirin asfalt kokusundan,
Köyün tezek kokusuna gidersin.
Sormazlar ki
Ne düþünür,
Ne his edersin diye.
Acýmasýz dünyanýn içinde
Tek.........
Ama tek baþýnasýndýr.
Vahþi bir hayvan gibi
Hepsi bekler
Çocuk diye
Sen bir kuluçka makinesisin ya
Verirsin çocuk,
Bir daha verirsin
Beðenmezler.......
Allahýn verdiðine burun kývýrýrlar.
Tuttururlar erkek çocuk diye
Veremezsen yandýn
Gözünün yaþýna bakmadan
Getirirler kumayý.
17 yaþýnda genceciktir
Zavallý.......
Paylaþýr seninle ayný kaderi.
O da veremezse
Erkek çocuðu
Aðýtlar yakarlar
Kör ocaktýr aðalarý.
Kim sayar ki
Kýz çocuðunu evlatdan.
GELENEK derler
TÖRE derler
Bunun adýna.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.