üzgün kediler barýnaðýna düþen son kedinin aðzý mühürlü miyavlamýyor çöplükte bulduðu bir kitabý okuyor
her harfi bir hücredir kitabýn yalan da olsa hayat veren sayfalara bir sahafýn eline düþmekti tek düþün þimdi seni üzgün kediler okusun
düþle gerçek arasý uçurumunda yalanlara sarýlmayan boðulurmuþ kediler bilmez bunu yalan da bir yýlan da onlara
evet dengesizdir tutunamayanlar medcezirlerin kýyýya vurduðu kurbanlar düþle gerçek arasý uçurumunda dibe uçanlar tutunanlar bundan bihaber
yüreðini kelepçeler üzgün kediler ruhunun kandillerini üfler bütün umutlar siyahidir bütün umutlar aðýr yaralý vurur birer birer gözünü açmadan bir hançer en çok tam ortasýna yakýþýr yaralý bir kalbin kediler bunu bilir yalnýzca üzgün kediler
9 Nisan 2010 Ayþe Eren Sosyal Medyada Paylaşın:
ates-kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.