BİR KİTAP

Ben bir kitap okudum,taze genç civan iken,
Ýçinde hayat vardý.oldum onun aþýðý,
Zevkle nakýþ iþledim,nankördür onu söken,
Baþýmý yadlar sardý,oldum onun aþýðý.

Korkarak uzaklaþtým,sinemi yakar diye,
Bakamadým yüzüne,kadere çýkar diye,
Kendi halime þaþtým,o benden býkar diye,
Her yerde beni sordu,oldum onun aþýðý.

Olmadý ortak yönüm,onu kötü diyende,
Ondan sýzlýyor caným,nefis ömrüm yiyende,
Ben dert çeken insaným,gam libasýn giyende,
Sinem dertlerin yurdu,oldum onun aþýðý,

Nizamoðlu’na ziyan,verdi yadlar bilmeden,
Bu halim hakka ayan,yaþýyorum gülmeden,
Yine derler ki dayan ,ecel caným almadan,
Beni mahzun yüz vurdu oldum onun aþýðý.
Sosyal Medyada Paylaşın: