Tu
"GERİYE KALAN"
Kondur geceyi omuzlarýna hadi.
Bugün yollara düþecek yeniden sensizliðim.
Ayak izin olacak kirpiklerimde çoðalan acý.
Her adýmýna hüznümün yüzü deðecek.
Ve çiðneyeceksin her mil uzaklaþýþýnda…
Elinde kalanlar, kaybettiklerinden eksik gelecek.
Kaybettiklerin elindekilere benzemeyecek.
Ne nesneler örtüþecek, ne rakamlar, ne ruhlar
Ölçemeyeceksin hiçbir deðeri bir diðeriyle.
Yüzüme denk bir akis, yüreðine düþecek bir muamma
göremeyeceksin bir daha asla.
Görsen de o yine ben olacaðým.
Yedi kat topraðýn altýnda olsam bile
Iþýðýmla vuracaðým göðünü, renklerini bulayacaðým.
Yolun þaþacak, daralacak çemberin,
Ceplerindeki boþluðun, sýrtýndaki tek yükün ben olacak.
Yem atýldýkça toplaþan güvercinler gibi karýþacaksýn kalabalýða,
Omuz omuza geleceksin insanlarla, göz göze düþeceksin.
Ama orada sana ait hiçbir þey olmayacak,
Her seferinde elin boþ döneceksin.
Açlýðýn ve yalnýzlýðýn kokusu birbirine karýþacak.
Çýrýlçýplak kalacaksýn ruhunda kökleþen yaralarýnla.
Þimdi herkes sana bakacak,
“Ýþte bu adam, bu adam “ diye gösterecekler seni..
Görmeyen gözler görecek, duymayan kulaklar duyacak.
Kainat temaþa edecek varlýðýnla, o vakit film duracak,
Önce taþlamak isteyecekler seni, Sonra acýmak isteyecekler sana.
Farkýnda olacaðýn bir þey var, acýmak taþlamaktan aðýr basacak.
Söyle Ey sevgili!
Eðilince cýlýz bedenin, bir soluk daha yaklaþýnca topraða
Bensiz günlerinden geriye ne kalacak?
Tuluad
14.07.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.