Üç kýz anasýydý Zehra kadýn… Topraðýn kadýnýydý; Koca dayaðýyla ezilmiþ,yaralanmýþ bir yürek… Üç kýzý vardý ama … O-nursuz kocasýna yetmedi… Erkek evlat! Ýstiyordu ya; NE SUÇU VARDI ZEHRA KADININ???
Ýlk göz aðrýsý Sevcan’ý Daha onbeþinde Körpe, Zayýf Çocuktu….
Kýrkbeþ yaþýnda bir adama; tazecik gelin gitti Komþu köye berdel gitti Sevcan Gitti ya, düðünsüz kýnasýz Neye yansýn yüreði? Kara bahtýna mý, anasýna mý?
Töre,berdel bu ya; Ata,namus bu ya; Sesi çýkmadý Sevcan’ýn
Daha onbeþindeydi. Ne bilirdi ki kadýnlýk yapmayý; Kýrkbeþ yaþýnda aksi bir adama! Aðýr geldi kaldýramadý Bir sabah ezanýnda Yalvardý Allah’a.. Titredi elleri aðladý ama… Geçirdi yazmasýný Kara yazýlan kaderine yenik O incecik boynuna
Sevcan daha çocuktu Anasýnýn gözbebeði Kardeþlerinin sýðýnaðý Babasýn kurbaný… Törenin zaferi oldu … NE SUÇU VARDI SEVCANIN??? Sosyal Medyada Paylaşın:
serin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.