Yokluğun Ölümdür Bana

Yaþanýlan günleri idam ettim bu gece.
Yaþanmamýþ sayýyorum seni artýk.
Hiç bir hatýraya yer býrakmadým yüreðimde.
Ne ismini hatýrlarým, nede anarým seni.
Saplanmazsýn kör gecelerde yüreðime.
Aðlatmam gözlerimi uðruna.
Akýtmam, damla damla yaþlarýmý.
Dinle ahuzarým, dinle son feryadýmý.
Bilirsin ölüler konuþamaz, sadece susar.
Ben ,bir ölüye yazýyorum son satýrlarýmý.
Katilin benim , öldürdüm sol yanýmý.
Kimselere sorma , anlamazlar derdini.
Lokman hekim dahi, bulamaz çareni.
Sen beni nasýl býrakýp gittiysen.
Ben hep öyle kaldým.
Her bir zerreme iþledi yokluðun.
Anla yar, anlarmýsýn halimi.
Ben sensizken almýþým son nefesimi.
Þehir þehir dolaþtým ardýndan , sokak sokak.
Ne gören olmuþ, ne yaslandýðýn bir aðaç.
Öylece gitmiþþin bir seher vakti.
Kuþlarýn sesinde kaybolmuþ aðlayýþlarýn.
Artýk bitti, artýk bitti yar benimde feryatlarým.
Geceye teslim bir ömür var þimdi ellerimde.
Karanlýklar içinde kalan bir beden.
Ve hala yaþlar eksik olmayan, iki çift göz var benimle.
Güneþ doðmaz oldu gecelerime.
Ay gelip hatrýmý sormuyor ne zamandýr.
Oda gitmiþ ardýndan, terketmiþ gökyüzünü.
Gidiþine yýldýzlar bile aðlamýþ yar.
Parlamýyorlar eskisi gibi.
Ahirette nerde olurum bilemem.
Benim cennetim senin gözlerindi.
Seninle olmak tek hayalimdi.
Sen gittin, yanmaya mahkumum þimdi.
Perde kapandý film bitti.
Beni sen deðil , sensizlik bitirdi.

GöKHaN SaRI




Sosyal Medyada Paylaşın: