YORULMUŞUM

Hava Karanlýk,
Yürüyorum Duvarlarla Çevrili Dar Bir Sokakta,
Zaman Epeyce Ýlerlemiþ..
Sessizliði Bozmak Ýstercesine Vuruyor Ayaklarým Kaldýrýma!
Hafif Bir Yaðmur Baþlýyor,
Adýmlarým Hýzlanýyor Nedensiz..
Döndüðüm Belki Onuncu Köþeden Sonra Düþünüyorum ,
Neden Kaçýyorum Böyle?
Amansýz Bir Aðrý Saplanýyor Yüreðime,
Yaðmur Gözlerime Vuruyor Sanýrým
Birkaç Damla Süzülüyor Yanaklarýmdan..
Yorulduðumu Hissediyorum
..Ve Çöküyorum Bir Duvar Dibine
Loþ Bir Iþýk Aydýnlatýyor Yolu,
Kafamý Kaldýrýyorum ,Gökyüzü Zifiri Karanlýk
Týpký Yüreðim Gibi..
Bu Yüzden Belki Güneþi Hiç Sevmiyorum
Boynum Aðrýyor Sanýrým , Doðrulmak Ýstiyorum
Aslýnda Yüreðimin Aðrýdýðýný Fark Ediyorum,
Doðrulacak Dermaný Bulamýyor Dizlerim
Bir Kez Daha Düþünüyorum Neden Diye!
Sanýrým Hava Ýyice Kararýyor
Hiçbirþey Seçmiyor Gözlerim
Çok Yorulmuþum...

Sosyal Medyada Paylaşın: