ey benim gelmeyen vuslatým sen hangi diyarlardasýn dönüþü olmayan sürgünlerdemisin
ne habrin var ne bir selamýn mahkum edilmiþ zindanlardamýsýn belki çokmutlu belkide kederdesin ben sensizliðin hasretiyle yanarým
her sabah seni arayan gözlerim yokluðunla nemleniyor masada kahvaltýma damlarken göz yaþlarým lokmalar boðazýma diziliyor yokluðunla boðuluyorum
sanmaki ben mutlu ve mesudum þimdi yediðim haram içtiðim zehir canlý bir ölüyüm yokluðunla olurda bir gün beni ararsan eðer sakýn uzaklarda arama elinle gömdüðün o malum yerdeyim
sen benim tutkularým,sýðýnacak limanýmdýn þimdi gidiþlerinle ecel fermaným oldun
ölüler gezemez ki KURBAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
kurban Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.