Bu Gece!

Senden baþkasýný görmedi gözüm
Seninle yitirdim kayýpta özüm
Sana söyleyecek kalmadý sözüm
Ýçim alevler de sönmüyor közüm
Kurduðun bentleri yýksan bu gece.

Gözyaþým kurudu akmýyor artýk
Sesimi susturdun çýkmýyor artýk
Anýlar baþýmdan gitmiyor artýk
Ciðerim nefesi zorluyor artýk
Sonunda kanattýn beni bu gece.

Yüreðim kederde bedenim yorgun
Sözlerim kekeme sesime suskun
Attýn evreninden yedirdin vurgun
Kýrdýn kanadýný sevdalý kuþun
Gönderdin meleði cana bu gece.

Dokunmaz oldu hekim yaraya
Umudum kýrýldý vurdum karaya
Ayrýlýðý koyan sensin araya
Vuslatý seninle öbür dünyaya
Götüreyim diye öldüm bu gece.

Güneþ tabiata veda ederken
Düþleri topladým bu akþam erken
Yaðmur toprak ile seviþiyorken
Rüzgar incitmiyor, sustu bu gece

Sosyal Medyada Paylaşın: