BENDE SANA KIRGINIM
Bende sana kýrgýným aslýna bakarsan.
Hazýr deðildim henüz, yüzümü doðan güne çevirmeye
Gözlerim yanýyordu yokluðuna yanmaktan
Sensizliðinle yoldaþken o uzun kara gecelerde ve þiirlerinde teselli ararken ben,
Nasýl olsa gelmez daha deyip yokluðundan daha ne þiirler yazacaktým oysa ki.
Ama sen aniden sesini duyurdun.
Eðer kaçtýðým için kýrgýnsan bana,
Bende böyle aniden çýkýp gelmene kýrgýným.
Sesini duymaya, yüzünü görmeye, sana baðlanmaya hazýr deðildim.
Korkularým var, çýkmazlarým var
Kendi içimde çözemediðim denklemlerim var zaman zaman.
Sonucu bilsem bile çözüm yolu önemlidir ya hep..
Aslýna bakarsan ben kendime de kýrýlýyorum durmadan
Sonra bir yalan uydurup kendi gönlümü alýyorum
Bir þiirle, bir sesle, bir hayalle kandýrýyorum içimdeki küçük kýzý.
Sen þimdi burda olsan sana da anlatýrdým birþeyleri yalan-doðru ne önemi var?
Ve kýr saçlarýnda dolaþýrdý parmaklarým, dökülen saçlarýný sayardým...
ist. sýcak bir yaz gecesi düþü. 13/07/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.