hiç kimseler görmedi,gözümdeki yaþlarý okþadým birer birer dökülen o saçlarý yalan deðil;diyemem..seni sevdim gül tanem binbir parçda olsam ben senden vazgeçemem
beni böyle daðýtan yalnýz senin hasretin odamda,evimde,baktýðým heryerde bana gülen hayalin kokun hala duruyor,odamda yastýðýmda belki yalan gelir gözyaþým akýyor baþýmý koyduðumda
doðru duydun meleðim gelmiyor özlediðim gelme sakýn desemde sensin tek beklediðim birçok þeyler yitirdim hiç böyle üzülmedim ömrümce yitirdiðim en büyük hazinemsim
kimseler inanmýyor bu aþkýn bittiðine içim hala titrer gözlerim hep dolar adýn her geçtiðinde sen benim vazgeçilmez biricik sevdiðimsin canýmdanda geçtim senden vazgeçmedim keþke sende bilseydin canýmdanda geçtim senden vazgeçmedim keþke sende sevseydin...
Mehmet Kadri GÜVEN Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet kadri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.