Gül/üm

insafsýz fýrtýnalar esiyor sensiz cidarlarýmdan,
yüreðimde elenen sevda kumlarý,
salkým saçak dökülen yaralarýmdan,
bitimsiz koylarýn çocuðu oldum,
arsýz sevmelerin yapýþýyor yakama,
vuslatý omuzladýðým duvarlar yýkýk,
aynada gözüken yüz benim deðil,
dilime üþüþen biçimsiz ahlar…


bunca naz;
eritmez kalp buzlarýný,
girmeye görsün o ince hastalýk,
ince yaralar açar derinlerden,
çölde kaktüs misali susuz kanar,
iki evlek yol olmuþtur duraklarda,


Gül/üm;
bitimsiz sýzýlarýn kaldý,
gözlerimin maviliklerinde,
çözmek sana düþtü içimdeki bulmacayý,
tamiri de sensin viran duldalarýmýn,
yeter getirme kokunu yaðmur kuþlarýyla,
içime hazan demleri serp sözlerinden,
alýþtým sana dair yalnýz iklimlere…


duvara toslayan arý gibiyim,
iðnelerim acýtmýyor gülleri,
kahramanlýk bitti serde,
ucuz çiçeklere kývrýlýyorum,
bal döken dudaklarýndan,
sermayem aþktý,servetim hazan,
belki bana da uðrar seni kanan,
sevda pýnarlarý…


12.07.2010
umut hangi iklimde bilmiyorum ama sevdanýn uzak iklimlere gebe olduðu aþikar,
dalýnca kaybolursun,bitince kahrolur kendi kozana ördüðün gül yanaklardan…

Sosyal Medyada Paylaşın: