KOMADAYIM

Kalbim çalýþýyor, atýyor nabzým;
Kan basýncým normal, nefesim normal,
Bedenim yaþarken ölüdür beynim,
Bilinç yok, iletiþim kuramýyorum.

Bakýþým anlamsýz açýkken gözüm,
Farkýnda deðilim gördüðün halim;
Beynim ölmüþ artýk yaþar bedenim,
Ýzleyen sen misin bilemiyorum.

Gözyaþlarýn görmem açsan da gözüm,
Konuþmam seninle ölüdür beynim.
Yankýlar isyanýn intizarlarýn,
Çýðlýk, hýçkýrýðýn duyamýyorum.

Ruhum hissetmiyor ruhunu senin.
Gör, vazgeçmediðin canlý bedenim;
Çarpýyor yüreðim, ölüdür beynim,
Seyr ettiðin beden benim sevgilim.

Yeter bu halimi görme istemem.
Bundan azap çekme bunu istemem,
Bilirim kahr eder benim bu halim,
Ýstemem yaþarken ölmeni senin.

Baksamda göremem açsanda gözüm,
Ölsem doymadýðým iki yavrumu.
Ruhum algýlamaz, hissetmez beynim
Beynimle birlikte yoktur bilincim.

Yanýnda kýymetli bu beden bu can,
Dokunduðunda hep ürperen bu ten,
Tenim artýk tenin hissetmiyor ki,
Ýþte bu bedenim, ürpermeyenim.

Hayýr gelmez benden umut baðlama,
Kimseler bilemez ne olacaðýn,
Ýþte olduðum bu, gerçekte budur;
Alýþ bu gerçeðe, bunu kabullen.

Býrak artýk altým temizlenmesin!
Yatak yaralarý bitirsin beni!
Bir deri, bir kemik kalan bedenim;
Býrak ta toprakta dinlensin bari...

Ölümümmü çeker beni kendine
Neden derinleþir benim bu uykum?
Gördüðün bu benim nihai halim,
O sonsuz uykuya akýyorum ben.

Býrak artýk can bedenim terk etsin!
Terk eylesin ruhum çürür bedenim;
Elem, keder, acý sana veridiðim;
Vazgeç artýk, rahmet dile Tanrýdan.

Artýk senin deðil bu beden bu can,
Senden alýr toprak, onundur beden;
Periþansýn görmem, hissedemem ben,
Vedalaþ benimle dileðim senden...

Son arzum isteðim kýy artýk bana,
Vedalaþ benimle çek tüplerimi,
Son nefesim sunsun senin ellerin,
Ölümüm can veren ellerin olsun .

Sevgilim, vasiyet edemem sana;
Bilirim yaþarsýn sen yalnýz benle,
Affet hatalarým, hakkýn helal et,
Gelirsem dünyaya sözüm var sana.

Arkamdan günlerce gözyaþý dökme!
Yaþatýrsýn beni çocuklarla sen,
Vaden dolar kavuþursan topraða,
Yanýmda olmaný isterim senin…

Sosyal Medyada Paylaşın: