Okunmamýþ bir öykünün, Buram buram yangýnlý satýrlarýna sakladým seni. Riyâkar þafaklarda kokunu çektim. Ciðerlerimde kanayan yarama. Fakir, kimsesiz bir ölüm gibi. Sözlerimi küstürdüðün özneleri de kilitledim.
Ezberlenmiþ yalanlar sürerken bir mahþerde ömrüme, sen. Cesur onurumla,labirentlerinde kayboldum. Her gece bir þiir öldürdüm, cehennem kýrmýzýsý. Dudaklarýma bir alev bulaþsa da özleminden yapýlmýþ. Kalabalýðýnýn arasýndan aldýðým sefil hüzünleri Senden hediye diye hiç kirletmedim.
Sessiz ve usulca, Rüzgâr ekince bu þair, Hep fýrtýnalar dokunurdu kalemine. Ve þimdi sol yanýma, ne zaman bir sevgi çarpsa, Sanki her yer, ateþin semalarýna dokunan bir lehçeyle haykýrýr.
Ey karanlýk ! Meryem soyunur mu? Asýrlardýr boyanan bu böðürtlen kokulu yangýnlý seviþmelere. Ey acý ! Aþk için ne kadar ölmek gerek? Kekremsi zamanlarýn pembe heveslerinde.
Sessizliðim duyulsun istemedim. Gece vapurlarýnda kýþ bürümüþ yüreðimden, Kasýmpatýlarýma ne zaman yaðmur yaðacak ? Artýk çiçek olmak istemiyorum. Ölümün gizli ýrmaklarýyla beslenen. Sen incittin. Bir baharýn ebruli ruhuyla gelip, mahzunluklarýmý.
Gün soldu. Soyunmuþ, çýplak çocuklarýn koynunda. Ýhanetinin hasatýydý,ömrüme býrakýlan bu çið damlalarý. Ah! Bir prensi soluklarýmla okþayýp, Avuçlarýmda masallar biriktirdiðimi artýk Azrail’e anlattým.
Ve artýk çiçek olmak istemiyorum. Sadece, Örümcek aðlarýna takýlan düþ renklerimden bir helallik alacaðým var. Affetme beni olur mu? Çünkü; naftalin kokulu mevsimlerde çiçekler açmýyor.
YASEMÝN CANAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasemin00 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.