Bir otobüsün camýndaki sisli gözlerde, Ya bir mektubun son satýrýnda sonlanýr, Ya da radyoda çalan O Gönül tuzaðý þarkýlar, Ýçin için düþersin kendine Son bakýþ ve damlalar Tükenik bir renk çoðalýr, Hiç bilmediðin,
Gönül yarasý ,dil karasý Acýlarýn koyusu, Yapýþýr ayrýlýk fýrçasýna Darbe darbe boyar Hasret nefesini,
Tülden ince , Gülden gonca , Bata çýka ,büyür O acýnýn içerisinde, Bataklýk gülün, Kokusu hüzün,rengi hazan, Dikeni saplý canevinde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İSTANBUL HATIRASI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.