SEVGİYİ BİLEREK YAŞAYARAK ÖĞRENENLERE

Bitmeyen doyumsuz sancýlý bir acýysa yaþamak..
Sevmek kýþýn ortasýnda sanki baharmýþ gibi gelir insana
Gözler ve dudaklar kilitlenirse doðaya
Gerçekler o zaman hiç konuþmazlar
Birbirine destek verenler ve adayanlar içindir bu dünya
Bizde varýz artýk ve yeni bir yaþam var önümüzde
Sen ve ben, biz ikimiz her þeyi ama her þeyi
Kurarýz belki ve yeni bir baþtan yaratýrýz istersek,
Gözlerimizdeki acýnasý bu dünyayý bile.
Sevmesini öðrettin sen bana bir tanem sevmesini
Sonra sen bir gün ansýzýn, çýkýverdin karþýma
Siyahlara bürünmüþ gibi bir bahar sabahý aldýn beni benden
Oysa ben umutlarýmla ayýþýndan yarýnlar örmüþtüm sana
Aðarmadý o karanlýk bir türlü, geçip gidiyor zaman.
Deðiþmeden battý batacak umutlar, gidiyor yavaþ yavaþ
Oysaki sevmek en güzeli ile var içimizdedeðilmi?
Hemde doyasýya biteviye sonsuza ölesiye dek...
Sonra,sonramý daha ne olsun be caným,
Sevmeye en çok kimin hakký var bunu bilmiyormusun?

Not:Oktay arkadaþýmýla 06.07.1978 tarihinde yazdýðým þiirim..
NAZMÝ ÞENUSTA Arþiv sýra n0 22...
Sosyal Medyada Paylaşın: