Bir aþkýn ilk günleriydi.
UmuzLarýmda taþýyamayacýðým aþkýn iLk adýmLArýný atmýþtým.
Yükün aðýrlýðý farkLýydý.
Sevgi yoktu ama özLem vardý.
BayramLýkLarýný giymiþ çocuklar gibi onu bekliyordum.
Aylardan ocaktý ve o artýk yoktu gitmiþti.
12 saatLik bir gün alýp götürmüþtü onu benden.
Þimdi ise gün deðil ay deðil yýllar girdi aramýza.
zaman almadý bir türlü bu yükü omuzlarýmdan.
Atamadým aþkýný üzerimden.
Halbu ki ben onun hayatýnda sadece bir serüvenmiþim.
o ise üstümde ki bütün aþkarý temize çeken kiþiydi.
Ama ne yazýk ki oda bütün kazananlar gibi çekip gitti.
Ve yine ayLardan Ocakdý.
28-Mayýs-2010
Saat:02.32
Hüseyin ANDAÐ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.