Değmeyin şu gönlümün hasreti elemine!

Artýk ne sabýr var, ne mecalden kaldý bir hal


Hazan her bir yanýmý kuþattý, nerdesin hala niye habersizsin yar


Umutlarýma sessizce karlar yaðar, yüreðimi yakar


Nefesim olsa ne yazar, sinem sancýlar içinde ýstýrapla yaþar ve aðlar








Yýllar alýp götürdü hevesimi, þevkimi, ümitlerimi


Beklemek kar etmedi, sükût ettirdi bu bitap melalimi, yalnýz kalbimi


Ne teselli þerhetti, sürur zerketti, ne sabýr har eðledi kanaate yetti


Yüreðime güz sökün etti, gözlerimin yaþý vefa için þikâyet etti








Vurmayýn yüreðime, suskun melali ahvalime


Aldýrmayýn çaresizliðime, alay etmeyin kimsesiz kalbimin sezgisiyle


Hamiyete boþ vermiþliðime, aþk içim elemle hemhal olduðum kaderimle


Ne dumaným kaldý, ne korum, hüzün bir baþka seslendi boþlukta kalan gözlerime








Ey sevgili artýk neyleyim, sessizce çekileyim


Bahtým için sabýrda ikamet ederek, kalbin için selametler dileyim


Bu yorgun yüreðime nazarýn dokunmadan göçüp gideyim


Umutla filizleneyim, sürurla vuslatý terennüm edeyim, kýsmet deðilmiþ neyleyim








Bir zamanlar ýþýktýn, pervaneydin halin dilinde


Esini þad eden nefesin azizliðinde, hülyalarýn açýlmýþ haz mümbitliðinde


Her nefesin eþiðinde, titreyen kalbin ümide abat olan filizlerinde


Renklerin asudeliðinde, þevkin heyecan bahþeden iksirinde








Tutkumuydu alýp götüren, þimdi hicrana sevk eden


Nasýl bir yakarýþtý, suskun duvarlardan öteye geçmeyen, gözyaþý döktüren


Yalnýzlýðýn busesinde hüzünle nefesi bitiren, mecali yok eden


Hýçkýrýklar içinde inleten, gönül lehçesini þerh edemeden öteye göçüren elem







Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: