Tanrý seni sevmem için beni yalnýz býraktý
Sen, en çok âþýk olacaðým insansýn demek ki
Gri bulutlu ruhum siyah beyaz resimlerle
Sana doðru çekiliyor. Kabul et
Sen böyle güzelken bana söz düþmez gözlerimden
Susarým içimdeki oyunda rolümde aþk varsa eðer
Seni sevdiðim için yüreðimde yara açtým
Her aklýma düþtüðünde kaným kesilir
Ruhum kendinden çýkar seni izler
Eskiden sýrlarýný ben yaratýrdým aþkýmýn
Aþkýn zamanýný bu sýrlar belirlerdi
Aþkýn mevsimlerini bu sýrlar tayýn ederdi
Zemheride dondurur temmuzda yakardý
Çoklarýna aykýrý görünecek bu aþk umurumda deðil
Herkesten gizlediðim yanlarýmla seviyorum seni
Yaðmur aþkýn suyudur camdan akarken
Kaç kez ýslandým bu yaðmurda kaç kez yýkandým
Bu suda belki bu son yýkanýþým, son ýslanýþým
Ya da içimde ki deliye son aldanýþým
Beni arayýp sorduðunda ya da sesini duyduðumda
Çatlayan tenime çaðlayan serinliði çiseler
Sevmezsen ya da küsüp gidersen nedensiz
Bulutlarýn kýzýllýðýndan güneþe
Temmuz sýcaðýnda akþam vakti kýzýl boranlar basar
Adressiz rüzgârlar kol gezer damarlarýmda
Sen beni bildiðin gibi sev diye kapýdan geri çevirdim kendimi
Geriye dönebilecek neyim varsa sana getirdim
Sensizlikte çaresiz biri olacaðým belli
Ben seni yüreðim kan içinde buldum
Ben sana böyle imkânsýzlýklarda geldim
Ben seni böyle imkânsýzlarda sevdim
Aç kapýlarýný bebeðim al beni
Aþkýn bilinmezliklerine götür
10.07.2010/ Samsun
Ýbrahim COÞAR