ŞEHİTLER

Ýçen geçer kendinden, sýyrýlýr her derdinden,
Ne mutlu tadanlara, þehadet þerbetinden.
Bir nimet ki; misilsiz, rengi, tadý tarifsiz,
Sunulur þehitlere, meleklerin elinden.

Gaziler, koçyiðitler, nur yüzlü mücahitler,
Allah bir tek Resul hak, iþte gerçek þahitler.
Mis kokulu kanlarý, dost’a feda canlarý,
Bir ölür, bin dirilir, ölümsüzdür þehitler.

Onlar dönmez geriye, devamlý ileriye,
Niyet, istek ve gayret, sancak yükselsin diye.
Ýçi boþ isim deðil, manadýr; cisim deðil,
Bir nasiptir þehadet, Rabb’ den bize hediye.

Kefensiz yatan þehit, mezarý vatan þehit,
Cennetlere karþýlýk, nefsini satan þehit.
Bize þehit mirasý, öz malýmýz burasý,
Benim gibi seninde, ecdadýn, atan þehit.

Ne korku ne hüzün var, gecen yok gündüzün var,
Dört mevsim hep ilkbahar, ne kýþýn ne güzün var.
Arþýn gölgesindesin, her dem taze zindesin,
Sevinçten ýþýl ýþýl, parlayan bir yüzün var.

Ýçen geçer kendinden, kurtulur her derdinden,
Ne mutlu tadanlara, þehadet þerbetinden.
Bir nimet ki; benzersiz, anlatýlmaz tarifsiz,
Yalnýz þehitler içer, meleklerin elinden.

Ramis Atlýk

1996

Sosyal Medyada Paylaşın: