Bakma bana öyle gözlerini kýsarak Bu akþam rötarlýyým yine Vuslat düþlerimde bekliyor Hasret ise kapýdan gülümsüyor
Çocuk Ölümün nefesi ensemde Yüreðimde artçýlar devam etmekte Yanýyor bedenim çocuk Silüeti duvara düþtükçe
Sen hiç acý çektin mi çocuk? Hiç birini sevdin mi? Hani kelebek kozasýný kaynar suya atarlar Kozadan çýkamayan kelebek feryat eder Azabý Yaradana ulaþýr Ama hiç bir kul duymaz Ýþte aþk budur çocuk Aþk kozadaki kelebek olmaktýr Sen hiç kelebek oldun mu çocuk? Ben oldum.
Yanýyorum çocuk Yanýyorum Yarýna yetiþir miyim, bilmiyorum Sana vasiyetim olsun dersin soranlara; Bir Abdullah vardý, kaynar kazan içinde Yaradana vardý, kelebek halinde.
02.07.2010-Mersin
MEHMET ÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetsarr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.