se
Sensizliğin Sessizliği
sebom
Sensizliğin Sessizliği
Geleceðe dair bütün
Þarkýlar söylenmiþse
Yarýn için bir yenisini
Yazalým
Afiþlerde kalsýn öðütlerimiz
Destansý bilgelikler arasýnda
Yarýna dair bir sözümüz olsun
Masallarda çaldýðýmýz
Efkar bastý yine
Görünürken
Dibi delikli kadehin dibi
Gece mateminden bir þeyler çalýyordu
Saatler dalýyordu
Þafaklamasýna günün ilk ýþýklarýna
Uzaktan bir ud taksimi
Kuþ cývýltýlarý tadýnda
Bitmiþ kadehin
Bitmemiþ insanlar arasýnda
Göðsüme yasladým sevdalarýma
Bir ýslýk tutturdum
Çocukluðumdan hatýrladýðým
Üzerime karlar yaðdý
Gece suskun karanlýkta
Cebime koydum misketlerimi
Hanelerden geçtim upuzun
Alným topraða deðdi
Bütün sevgilerimi ararken
Ben topraðý öpüyordum
Toprak alnýmý
Karanfillerimi topladým
Serdim gökyüzüne
Güller kuruttum
Defter sayfalarýnda
Kavgalar verdim.
Ýnançlarým arasýnda
O da sendin
Ben de odada
Yine sormayý unuttum
Sokaktaki dilenciye
Kaç para eder
Bu benim yorgun yüz
Yoktu zaten
Tutmuþ aðaçlarýn
Yapraklarýnda asýlan meyveleri
Bu sokakta aðlarken
Dinledim kendi kendime
Yaþlý satýcýnýn avaz avaz baðýrtýsýný
Bir güne sýðdýrmak mümkün mü
Bütün hayallerini
Gökyüzü hayallerini sýðdýrsam
Bir saate
Kalmaz geriye bir ben için
Dinleyeceðim umut
Bozuk saatlerin yapýþtýrýlmýþ kordonlarýyýz
Bir yerde ben biterim
Bir yerde baþkasý baþlar.
Uykusuz gecelerin
Çay kahveleri olurum
Bakarsýn bütün aðlamalarým
Gözyaþlarý olur.
Sana akar gelirim bir gün
Baktýkça mehtaba köpüren denizin
Çalkantýsýnda kaybederim kendimi
Yamalý gündüzlerin
Kör iðnesi olurum
Nice kalemler kýrýlýr
Ay ýþýðýnda gözlerimin
Yalnýzlýklar çöker
Göðsümün tam ortasýna
Hava karanlýktan çalmýþ ýþýðýný
Horozlar öter penceremin camýnda
Yerçekimine karþý koydum
Bütün fiziðime raðmen
Bildiðim halde baðýrdým
Bütün yanlýþlarý
Üzerime gelenlere raðmen
Sevgisizliklerin ormanýnda
Kestim bütün
Sevmeyen aðaçlarý
Güneþler doðmuyor buralarda
Rüzgarlar esmiyor daðlardan
Sen diyorum yine kendi kendime
Bir sen var diyorum bir sen
Bulutlar da örtemedi
Sensizliðin sensizliðini
Çözmedik soru kalmadý
Denemedik cevap
Hâlâ bir ses yoktu
Dalgalara yanaþan
Yunuslarýn sevincinden
Bütün gece oturdum
Ta ki güneþi görene dek
Sazlarýmý
Çaldým
Bildiðim þarkýlar adýna
Bitirmediðim þiirlerimi
Kayýp gitti kaðýttan
Özlem kokan mürekkep
Ucunu yakmaya gerek yokken
Bir öpücük kondurdum
Kandilliden denize bakan
Yaþlý kaptanýn yanaðýna
Götür be beni de götür
Senin gittiðin yerlere
Kalmadý buralarda
Saatler sabahýn 5:45’ini gösterirken
Sensizliðin sessizliðine
Aðlayabileceðim bir sevgisizlik.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.