MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

þ.
BİR GÖKSOY ŞİİRİ 12 MART 1972 SEVGİLİ AMCAMIN ANISINA 04-07-2007 RAHAT UYU YANIK TENLİ KAYTAN BIYIKLI ADAM
ş.göksoy

BİR GÖKSOY ŞİİRİ 12 MART 1972 SEVGİLİ AMCAMIN ANISINA 04-07-2007 RAHAT UYU YANIK TENLİ KAYTAN BIYIKLI ADAM





KISA PAÇALI ÇOCUK

Radyoda türkü dinliyorum
Sahi bu radyo
Ne zamandan kalma
Anýmsadýðým
Çocukluðumdan kalma
Lambalý bir radyo
Elma mevsiminde
Kýrmýzý elmalar altýnda
Muzaffer Sarýsözenden alýnma türküler
12 mart
Hapishaneler
Ve
Nedensiz ölümler
Sürgünler
Yamacýna oturup
Vadisine baktýðým gökýrmak
Kim bu kýsa paçalý çocuk
Öfkesini yað tavasýna batýrýp
Usul usul demleyen
Acele etmeden
Çiðsilemeden

Uzun bir yolculuktu
Bir yanda Karadeniz
Bir yanda daðlar
Kuzu baþýmýydý o dalgalar
Maviye inat
Kar beyaz açan papatyalar
Sahi
Bu yolculuk nedendi
Feka bir minibüse sýkýþ tepiþ
Soluksuz kalmacasýna
Kuzu baþý dalgalara dalmacasýna
Binmek
Binerken direnmek
Niyeydi
Sahi niyeydi

Kontrol noktasý havza
Adýný unutmadýðým
Kendisini görsem
Silik anýsýndan baþka
Hiçbir tuðlasýný anýmsamadýðým þehir
Neden dört duvar içindeyiz
Kim açýyor demir kapýlarý
Açlýðýmý kýþkýrtan
Bu nefis kokuda nereden geliyor
Ben
Kýsa paçalý bir çocuk
Çok ama çok
Uzundu o yolculuk

Rüzgar bildiði
Tüm zeybek türkülerini
Fýsýldýyordu
Kaytan býyýklý yanýk adam
Buðday biçiyordu
Týrpan her daldýðýnda
Sarý denize
Baþaklar deste deste düþüyordu
Adamýn içinden askerler geçiyordu
Yün haki renk üzerine
Kýrmýzý þeritli
Güneþ altýnda kan tütüyordu
Çanakkale
Balkan
Kuvayi milliye
Geliyordu
Sahi
O þiirleri
Kim
Yazýyordu

Bir ahlat aðacý yan gelmiþ
Bozkýra
Sýcaða
Ýnat
Ediyordu
Dalýnda bir ala karga
Uçmaya korkuyordu
Kýsa paçalý çocuk
Yollarý kesmiþ
Bekliyordu
Öfkesini içine deðil
Yaða yatýrmýþ demliyordu

Kaytan býyýklý
Yanýk adam
Zeybek dalýþýyla týrpan sallýyordu
Ýçinden
Þiirler
Kýnalý keklikler gibi geçiyordu

Burunlu vabis
Çoktandýr rektefiye istiyordu
Kýsa paçalý çocuk
Yorgun motorun
Üzerinde oturuyordu
Telefon direkleri
Yorgun vabisle yarýþ ediyordu
Sahi
Direkler nasýl hareket ediyordu
Yol üzerinde
Karýncalar
Telaþsýz
Buðday çekiyordu
Kaðnýlar
‘Afyona doðru’gider gibi
Kaðnýlar
‘Elifin kaðnýsý’gibi
Karýncalara inat
Yakýþýrcasýna acýrcasýna
Aðýtlar söylüyordu
Kýsa paçalý çocuk
Nereye
Ve
Neden
Diye
Kendi dünyasýna sövercesine
Baktý
Sýký sýký
Tuttuðu cep aynasýna
Zayýf bir yüz
Üzerine iki elmacýk kemiði
Daha fazla bakamadý
Kendi
Gözlerine
Bakabilseydi
Görecekti
Karasý kara aký ak deðildi
Nereye dedi kendi kendine
Biz nereye
Gece yarýsý
Raký masalarýný anýmsadý
Sarhoþ aðýzlarda
Özgürlük nidalarýný
Annesinin
Kapý ardýna dayadýðý
Kýzýl aðaç dayanaðýný
Hangi kasetti o
Üzerinde yazý olmayan
Kýzýl aðaç dayanaðý gibi içinden
Kýzýl türküler geçen
Yüksek sesle dinlenmesi yasak olan
Ve de
Kýsa paçalý çocukça ellenmesi yasak olan
Sahi
O kasette ne vardý
Aynasýný
Arka cebine koydu
Yollar uzun türkülerde uzuyordu
Muzaffer Sarýsözen
Bir elma bahçesinde
Ankara radyosundan
Türküler söylüyordu
Sahi
Türkülerde uzayan yollar
Yolcularý gibi yorulurlar mý
Vabis
Son kez istemeden
Bir yol aþýðý gibi
Kýsa paçalý çocuðu býraktý
Yol kýyýsýna
Toprak yolun
Saðýnda bir kulübe
Solunda aþaðý ince bir yol
Ak saçlý dedenin
Kýyma tütünden sarma sigarasý gibi
Kadýn
Ürkek baktý çevreye
Elinde iki parça denkle
Öyle yabancýladý ki kendini
Ýçinden
Göz yaþý
Sele kapýlmýþ toprak gibi geçti
Kýsa paçalý çocuk
Bir koþuda indi yolu
Ve
Öylece kaldý
Gök ýrmak aþaðýda
Yüzünden süzülmeyen
Ama içinden yýkarak geçen
Göz yaþý gibi akýyordu
Çocuk annesine baktý
Mavi gözlerine
Çocuk babasýna baktý
Kara gözlerine
Neden
Diye sordu kendine
Ve
Sürünerek
Ve
Tahta köprünün geniþ aralýklarýndan
Gök ýrmaða küfrederek geçti
Öte yakaya

Kaðnýlar buðday çekiyordu
Çeltik göllerinde
Sivri sinekler
Kadeh kaldýrýyordu
Gelenlerin þerefine
Sarhoþ masalarýnda
Özgürlük nidalarý atýlýyordu
Sahi
Neden
Sarhoþ masalarýnda
Özgürlük nidalarý

Dere yeli
Hafif
Serinliði ile karþýladý
Gelenleri
Buðday biçen
Kaytan býyýklý
Yanýk adam
Þiirlerini buðday tarlasýnda býraktý
Zeybekliðini
Bir ceket gibi giydi üzerine
Koþtu gelenlere

Sahi bu ev nasýl bir evdi
Kýsa paçalý çocuk
Aðaç merdivenlere tekme atarak girdi içeri
Odanýn solunda
Geniþ
Bir ocak baþýnda
Kýnalý saçlarý
Yüzüne
Zemheri tipisi vurmuþ
Gibi
Bir kadýn
Ocakta
Taze pancar kaynatýyordu
Odada çýra kokuyordu
Yaþlý kadýn
Sarýldý çocuða
Çocuk kaynadý kadýna
Kollarýnýn aralýðýndan
Baktý
Mavi gözlü kadýna
Kadýn
Korkuyordu
Kadýnýn içi hala
Bahar yaðmurlarý gibi
Kesilmeden aðlýyordu
Yaþlý kadýn
Döndü
Kara gözlü oðluna
Senin için neler diyorlar
Demeden daha
Kara gözlü oðlu
Ocakta
Ateþe baktý
Ekmek

Hak
Dedi
Anasý sözünü kesti
Babanda böyleydi
Yaþlý kadýn
Mavi gözlü geline baktý
Gelin
Çamur karmýþ evi sývamaktaydý
Radyoda
Muzaffer Sarýsözenden
Türküler çalmaktaydý
Kýsa paçalý çocuk
Bir gazete parçasýna baktý
Yakýþýklý bir adam
Parkasýnýn yakasýnda kürkler vardý
Resmi
Arkasýný hamurlayýp
Duvarýna astý
Sahi
O yakýþýklý adam ne yapmýþtý
Neden gazetede resmi vardý

Güneþ taze sývanmýþ evi kurulamaktaydý
Adamlar toplanmýþ
Kireç söndüren kadýna bakmaktaydý
Çocuk
Adamlara doðru yürüdü
Ýçlerinden biri
Bunun babasý hain dedi
Bir diðeri
Dönemez dedi artýk geri
Gelsin de bizim davarlarý gütsün dedi bir diðeri
Anlamadý
Çocuk
Baktý sataþanlara
Yattý akþam olunca yataðýna
Uyuyamadý
Kalktý
Ýdare lambasýný yaktý
Genzine gaz yaðýnýn dumaný kaçtý
Ýdare lambasýný
Dayadý
Duvardaki resmin önüne
Hain diyordu
Resmin altýndaki yazýda
Ýþte
O zaman
Buldu sorularýn yanýtýný
Ama anlamadý
Sarhoþ masalarýnda
Özgürlük nidalarýný
Bir gece yarýsý
Korkarak uyandý çocuk
Mavi gözlü kadýn
Uyuyordu
Uykusunda düþ görüyordu
Düþünde
Kocasý söz dinliyor
Baþkalarýnýn iþine karýþmýyordu
Çocuk güldü bu düþe
Böyle düþ mü olurdu
Sahi
Okuduðu tüm kitaplarda
Neden insanlar eziliyordu
Neden her köyün
Bir ‘Abdi Aða’sý vardý
Bir tüfeði olsun istedi çocuk
Daðlara çýkarým dedi
Mavilere kaçarým dedi
Radyonun pilleri
Neden çabuk bitiyordu
Türküleri
Neden
Doya doya
Dinleyemiyordu
Gündüzleri
Neden
’Ýnce Memet’köye giremiyordu
Ne çok soru vardý
Ne az yanýt

Kaytan býyýklý
Yanýk tenli adam
Bir baþka buðday biçiminde

Tükenmeyen þiirleri gibi
Tükenmeyen
Öykülerini de anlattý
Aþk dolu sevgi dolu
Öykülerini
Sahi
Aþk, sevgi sahiden var mýydý
Gözleri doldu
Kaytan býyýklý adamýn
Buðday biçimi gibi
Kendir kokusu gibi
Nede çabuk geçmiþti
Haziran sonu
Dut zamanýydý
Nasýlda kucaklamýþtý
Soluðu kesilircesine
Reçel gülleri
Güneþe karþý
Nasýlda gizlemiþti seviþmelerini
Kýsa paçalý çocuk
Radyosunu aldý
Çatal elmadan
Çatal elmadan üveyikler havalandý
Bir öyküsü vardý
Çatal elmanýn
Elmalarý kýrmýzý
Ama bir baþka kýrmýzý olurdu
Diþleyip de vermiþti sevdiceði
Kýrmýzý elmayý
Sevdiðine
Sevdiði gözleriyle seviþmiþti
Diþlerken
Kýrmýzý elmayý
Seviþmiþti ya sözünde durmamýþtý
Tuttuðu gibi dalý
Ayýrmýþtý ikiye
Çatal elma
Ýki ayrý dal
Ýki ayrý yürek gibi
Yaþamýþtý
Radyoda Muzaffer Sarýsözen den türküler
Türkülerde

Elmalar vardý
Kýsa paçalý çocuk
Çatal elmaya baktý
Çatal elmadan
Mavi bulutlar kalktý
Radyolu günler geride kaldý
Artýk bir pikabý vardý
Pikapta bir kýrk beþlik
Dönüyordu
Kýrk beþlikte bir yanýk ses
Harman yeri gibi tütüyordu
Sahi
O yanýk ses
Hangi türküyü söylüyordu
Muzaffer Sarýsözen artýk
Elma bahçelerinde
Ankara radyosundan
Türküler söylemiyordu
Pikapta kýrk beþlik
Kýrk beþlikte Selda Baðcan
Kýzýl dereden Zap suyuna geçiyordu
Kýsa paçalý çocuk
Ýdare lambasý aydýnlýðýnda
Geceler boyu
Duvardaki parkalýya bakýyordu
Ancak
Ýçki masalarýnda
Özgürlük nidalarýný
Hala anlamýyordu

Ýki uzun kol
Ýki koca el
Bir mezarlýktý geçtiði yol
Dayým dedi
Esmer kadýn
Soluksuz býrakmacasýna
Taraþ elmasý gibi
Koparmacasýna
Saçlarýna dere yeli gibi daldý
Elleri
Yüzü öyle bir gülümsedi
Bu gülümseme
Esmer kadýna
Ödenmesi imkansýz bir borç gibi
Yerleþti
Adý saçlarýnýn dere yeli
O iki koca el
Yayla çayýrý gibi
Rüzgardan baþka
Hiçbir þeyin
Deðmediði
Saçlarýna öylece gömüldü
Kýsa paçalý çocuk
Dayýsý olmuþtu bile
Kara kadýnýn
Yaz sýcaðýnda
Mezarlýk ortasýnda
Dayýsýnýn yaný baþýnda


Sahi kýrmýzý yumurtayý
Hangi tavuk yapardý
Evde kalmýþ kýzlarýyla
O koca ev
Nasýl dolardý
Anýlarýnda
Derince duran bir yutak gibi....

BU ÞÝÝR BEN YAÞADIKÇA DEVAM EDECEK...12 MART 1971







Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.