MASAL
Bir varmýþ
Bir yokmuþ
Evvel zaman içinde
Kalbur saman içinde
Adem yaratýlmýþ
Günah iþlemiþ
Piþman olmuþ
Benim gibi deðil
O affolunmuþ “Mutlu sonlar
Yarým kalmýþ masallardýr”
- Ayrýlýktan sonra, yalnýzlýktan evvel –
Unutulmuþ bir Anadolu kasabasýnýn
Terk edilmiþ bir harabesiyim.
Soðuk elleriyle, akþam ayazýnýn
Kazýnýyor ve okþanýyor bedenim…
Her yer gülistan ve bahçelikti bir zaman,
Dediler ki, “dikkat et, son virajlar pek yaman!”
Güzeldi her þey buraya kadar, ama
“Son perdeye henüz geçilmedi, aman!”
Mutluluk olsa olsa gâfil bir sanrý,
Hasret dediðinse kuru bir sancý.
Son demlerimde artýk, kaldý mý farký?
Kalburdan sonra, samandan evvel…
Yere düþüyor parçalarým birer birer
Kaptýrýyorum kendimi
Kaptýrýyorum anýlara
Deli gibi yaðmur,
Deli gibi rüzgâr,
Ve deli gibi karþý konulmaz
Umarsýz seviþmeler…
Birden bir þimþek çakýyor aklýma,
Aþkla doluyorum.
Hevesle doluyorum ve sonra
Deniyor kalemim;
Tarif edilmemiþ, dile gelmemiþ duygularýmý
Tek bir þiirde arz edebilmek için sana…
- Olmuyor, bükülüyor boynum –
Buralarda kuruyorum.
Son tutku kuruntularý da dökülüyor kucaðýma.
Fark etmiyor artýk, dünyalar yýkýlsa da…
Sanmýþtým ki,
Ne kadar uzarsa
O kadar güzel olur.
Gerçek hayatta da masallar gibi
Mutlu sonlar olur.
Fayda eden aslýnda
Son piþmanlýklar olur.
- Anladým ki yanýlmýþým -
Zaten artýk ne fark eder?
Ayrýldýktan sonra, yalnýzlýktan evvel …
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.