Deniz ve Ben

Deniz ve Ben
Akþam güneþ soyunup girer iken denize,

Serin bir rüzgar düþer mahsun gözlerimize.



Bitkin ellerimizi sallayýp arkasýndan,

Son parýltý dökülür gündüzün yakasýndan.



Aðýr aðýr çekerken akþamý yaþlý gözler,

Gece denizi örter acýlarýmý gizler.



Akar karanlýklardan ruhuma mavi hüzün,

Ne yöne dönsem çýkar karþýma masum yüzün.



Ay sapsarý teniyle bu týlsýmý bozarken,

Hicran eser kalbime parýldayan denizden.



Kurþun sýrtlý balýklar dalýp dalýp kaybolur,

Her akþam bu sahiller aþýklarla doludur.



Kiminin dudaðýnda bir ayrýlýk ýslýðý,

Kimi kalpleri kýrýk seyreder karanlýðý.



Ben her akþam bu vakit, bu sahilde olurum,

Dalarým hayallere ufukta kaybolurum.



Bazen naðme olurum bir balýðýn dilinde,

Bazen sürüklenirim dalgalarýn elinde.



Beni arayan varsa bu sahillere gelsin,

Güneþin batýþýný bir de burdan seyretsin.



Yine akþam güneþi girer iken denize,

Hüzün düþer denize, hicran yüreðinize.
Sosyal Medyada Paylaşın: