GİBİ
Dilinde iftira etrafa çatar,
Aynýsý kendinde farklýymýþ gibi.
Çamura gömülmüþ battýkça batar,
Temizim sanýyor, yýkanmýþ gibi.
Elin gavuru der kendine bakmaz,
Sevgiyle çaðlayýp gönüle akmaz,
Büyük, küçük görse umruna takmaz,
Çýkar meydanlara, insanmýþ gibi.
Þahadet söyledim sanýp inanýr,
Þirkten ayrýlamaz Müslüman sanýr,
Etiketli görür þeklinden tanýr,
Kula secde eder, yaratmýþ gibi.
Deðiþen hali yok ayný geziyor,
Oruçla eðlenir hemen teziyor,
Hem dalga geçiyor hem de beziyor,
Ýmandan habersiz, inanmýþ gibi.
Her konu sayýlmýþ inceden ince,
Akýl baþa gelir kabre inince,
Suallere cevap net istenince,
Mel, mel bakar gözü, dilsizmiþ gibi.
Hurafeler boyda fetvalar uygun,
Hayatýn her türlü zevkine doygun,
Helâl diye yutar yediði soygun,
Eli kirli görür, temizmiþ gibi.
Dursunî’nin hali herkesten beter,
Gerçeði görmeze ibretler yeter,
Mahþerde kullarý sýratý seçer,
Cennet umar gönül, hak etmiþ gibi.
04/10/2006
DURSUN YEÞÝL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.