Üzüntüm içimde saklı
Kimseyi kýrmam,incitmem bile bile
Sitemlerim kaderedir,yazan böyle yazmýþ bir kere.
Kime ne söyleyeyim,kimin yakasýný tutayým?
En yakýným bildiklerim anlayamaz hissettiklerimi...
Güneþli günlerden,çiçeklerden
Yemyeþil kýrlardan bahsederim onlara
Oysaki, kurtulamam beynimdeki çöplükten
Bir türlü arýnamaz düþüncelerim...
Kolay incinir benim kalbim
Fakat,bir o kadar da kolay affeder
Küskün bir yüz görsem dayanamam
Sevginize ihtiyacým var biliyor musunuz?
Ne olur, tutun ellerimi diyemem.
Dýþýmý allar, pullar süslerim,
Herkesi mutlu etmek isterim
Onlar benden daha akýllý ve zekidir bilirim
Dertleri ise bin bir türlüdür...
Benim derdim nedir ki der, boynumu bükerim
Üzüntüm içimde saklýdýr benim...
Anlamlý bir tek söz edemem
Konuþsam, dinletemem nasýl olsa
Söyleyemem,anlatamam,anlaþýlamam...
Biliyorum ki,herkesin söyleyecek
Çok daha anlamlý sözleri vardýr aslýnda...
(17 Ekim 2007-Ýstanbul)
Gülhan Çeliktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülhan Çeliktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.