Kadın ve Erkek

Geçmiþte o gün
Bir nisan öðlesini gösteriyordu
Hava da bulut yoktu,
Ama fýrtýnadan haber geliyordu
Karýþtý gökyüzü.
Birden uçtu çatýlardan bir þeyler
Toz duman, ortalýk karma karýþýktý
Karardý hava...
Yaprak gibi titreyen
kalpler
Ýki elle birbirine baðlandý
Ses yok nefesler tutulmuþtu o gün.
Bir cenaze marþý çalýyordu derinden
Baþladý az ilerde
Beklenen resmi geçit
Korku okunmuyordu yüzlerde
Üzüntü biraz da kimsesizlik
Ýyice kenetlendi birbirine
Saatler durmuþ muydu
Yoksa habersiz
Geçip gidenlerle birlikte
Elleri elimde öylece hareketsiz
Bir kuþ titriyordu yüreðimde
Ürkek,üzgün kimsesiz bir serçe
Sahiplenen bir yiðit
Heybetli yüreðiyle
Ve Þahin bakýþlarýyla
Varým diyordu
Varým seninle...
Bundan sonra ben yanýndayým
Ölüm yok artýk sana
Karada denizde havada
Kimse eriþemez bulunduðun yere
Sen istemedikten sonra
Bütün güzel sözler sustu o anda
Sessizlik
Dýþarda giden cenaze arabasýyla
Saygý duruþunda..
Kadýn ve Erkek kenetli elleri
Ayrýlmamaya yeminli gibi
Sustular saatlerce
Býrakmadýlar ellerini
Bu bir rüya mý,
Yoksa hayalin gerçeði miydi
Anlýk bir istek hiç deðil
Düþünülmüþ bir program hayýr
Bu tanrýnýn onlara hediyesi
Elele tutuþmayý hayal bile etmedilerdi.
Ne zaman ki saatler birden çalýþtý
Býrakmak istenmeyen eller býrakýldý
Resmi geçit çoktan uzaklaþmýþtý
Utandýlar kadýn ve Erkek
Sessizce deðdi gözleri yere
Sustular...
Uzaklaþmak ne kelime
Yeniden ,yeniden der gibi
Bu kez gözleriyle tutuþtular.
Kopamayacaklarýný anladýlar...

Nisan 1993
Sosyal Medyada Paylaşın: