Ölüm yaþarken, eklenmiþ hanemize, býrak Azrail gelsin evimize, ben Azrail’den yana bir misafirzede, sen ise Azrail’e müzayede.
Ölüm Adem’e dünya’nýn sonu býrak sende onu bunu giyme artýk lanet donu tebessüm et, hisset; yaþamak istediðin gibi, yaþa bu sonu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ö.baycar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.