Ben senin en çok..
Beni anlayan,
Hasretlerimi gören,
Yaþanmýþlýklarýma iç geçiren
Sözlerimden hoþlanarak,
Sýkýlmadan beni dinlemeni
Ve..
Beni daha da tanýmak istemeni sevdim.
Yüreðimde kanayan yaralarýmý farkederek,
Usulca dokunmaný,
Yüreðimi yüreðinle sarýp sarmalamaný sevdim.
Gözlerine bakarken duygularýmýn
Kanatlanýp uçuyor gibi olmasýný
Sesinde,gülüþünde
Çok sevdiðim bir melodiyi dinler gibi
Bir Þarký nýn nakaratýný birlikte söyler gibi
Ve..çarpan yüreðinin yüreðimde atmasý gibi
Huzurlu ve ferah duygularla sevdim.
Haaa...birde,
Yana yana
Kanaya kanaya
Nasýr tutmuþ yüreðimdeki
Yaralarýmdan öpmeni sevdim.
Nedensiz,sebepsiz,beklentisiz sevdim..
Yani...
Anla iþte.. seni karþýlýksýz
Ama..çok sevdim çoooookk...
A.Nevzat Uçar.
30/Haziran/2010...Saat:14-20
Tuzla-Ýstanbul..
Nevzat Uçar
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.