kahrolan özlemimdi özlenenlerden çok özleyenlerin... bir çýðýrtkan figandý uzaklýðýn elime-yüzüme bulaþan rengi, beyazdý nasýl unuturum?
unutmaya kalksam oysa çeliþkilerin çeþnisi olmuþ bu diyarýn, sarhoþ ve ayýlmaya niyeti olmayan sokak lambalarýný unuturum! kim ne diyebilir ki? hayatýn hiç de yalýnayak gezilemeyecek, ve asla baharýna güvenilmeyeceðini söyleyenler mi kesecekler yolumu? yoksa, yirmidört ayara batýrýlmþ çinko ruhlular mý?
sen! bu þiiri adadýðým þehir: yok olmadan doðamassýn! ama ne olur, beyazýný satma kirli zamanlara...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şairevari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.