kendi ellerimle kurdum bu hayatý karanlýk bir gökyüzü üzerine serdim parlamayan yýldýzlarýmý þimdi yüzüm dahi gözükmüyor karanlýk hayatýmýn arkasýnda anladým ki hiç gözükmeyecekte
hatalar zincirim uzadý gün be gün isyanlarýmla birlikte çoðaldý acizliðim oysa mutlu olmak isterken neden ben neden ben diyen bir ben yorgunlugumla kayboldu umutlarým anladým ki hiç umutta edemeyeceðim
olmaz diyorum olamaz diyorum oysa bu koskoca olmuþlugu gördüðüm halde oysa ki bu son çýrpýnýþlarým ha battým dibe ha batacaðým yalnýzým, yýlgýným, umursanmazým çekildim sinelere kaybolacaðým..
By one 22
Sosyal Medyada Paylaşın:
by one 22 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.