Bir fanusun camýna, bir yazý oldu iþaret parmaðý son nefesinin buðusuna... Okudu, anlayamadý. Tersine döndü fanus Okumadan anladý hiçbirþeyi Her harfin ayný anlamý... Sonra fanus düz döndü. Kar yaðdý son nefesine. ’HÝçbirþey için geç deðildir’ in karþýsýnda O þimdi kahraman bir asker!
Artýk okumak ilgisini çekmiyor, Öldümü ne?
Sosyal Medyada Paylaşın:
esrar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.