bir çocuk çýðlýðý yankýlanýr gözlerimin görmediði adreste tüylerimde köklerine sýðmaz bir dürtü arifesi
baba der ! babam der bedenine sýðmayan soluðuyla ;
dilinin dönmediði bütün sözler çalmýþtýr kapýsýný kifâyetsizliðin zirvesinde kor düþmüþ yüreklerin kýyýlarýna sýrtýný sývazlayan her el kýsýr bir döngü içinde , ecel terleri dökmekte
çaresizlik vicdanýyla birlikte yola çýkmýþ adýmlarýný atar ardý ardýna geleceðe
sabýr ; taþlarýný birer birer kýrmaktadýr , kýyýlarýnda bitmez bir tufan muayyeni
güneþi batmýþ yüzünün belli tenine siyah bakýþlar sak(p)lanmýþ masumiyetinin içinde yetimlik yazgýsý ile bir destanýn tarihçesi yazýlýr kaderine
dün’ü yarýn’a düþük yapmaktadýr kasýklarýna sýkýþýr vakitsiz bir ölümün sancýsý
bilmediði bir acý topraðýný eþelemiþ çocuk ruhunun hayat mektebinin dilinde lâl bir alfabe ve talebeliðinde küçük zade
yürekleri ayakta tutan tek güç altýnda gurur kaynaklý bir tebessümün varlýðý
helâlliði verilmiþ , mertebesi belirmiþ bir ölümden bahsediliyor etrafta kanýna boyanmýþ bayraða sarýlmýþ cansýz bedeni diyorlar d u y u l u y o r . . .
göz yaþlarýna baba kaný bulaþmýþ küçüðün bir dahasý olmayacak " þehit evladý " ünvanýný alýyor gözlerde ya yüreði ya geleceði