Tamyana

tamyana...
güzel kara kuðum
zindana meylettiðinden beri yolarýn
zikir inþasýna hamlelerin
imkansýza dair tüm þiirler
ve sen geceye koþulmuþ bulutsun belki bu yüzden.

ah incilerden bir koþum takýmý yaptýrmalý
ve yýldýzlar þýngýrdamalý dizginlerinde
boþluk salýnýþý öðrenmeli
sanki boðulmuþçasýna dönmeli rüzgar gülleri
o rüzgar ki siyahýna aþýk
o rüzgar ki çýrpýnýr durur yumuþacýk tüylerinde

tamyana
isteðin emir olmaktan öte ödenmiþ bir bedel
hanidir suskun bakýþlarýn
zambaklar beyaz açmaya niyetli bu yýl
yokluðun içerisinde silkiniþ olacaklar geceye
ne boþ bir arzu
hangi yýldýz parlar ki artýk
hangi dilek tutunmaya kalkýþýr gökyüzüne

kadim bir hüzün süzülüþünde aðaçlarýn
ellerinle suladýðýn salkým söðütler üþümede
ve inan yetmiyor hiç bir alev kýþý tersyüz etmeye
tamyana
var olmayan þehrimin zýrhsýz þovalyesi
ördüðüm ipekten zincirler yeter mi acep yüreðimden kaçabilmene
ah tamyana
gitsen de ne kadar gidersin içimden
mesafeler deðil miydi anlamýný yitiren

kadim bir sereserpelik sýðýndý damlalara
tamyana
veda dileme benden
git artýk
rüzgar dolansýn arada bir siyah tüylerine
kara bir kuðusun sen
çirkinliði kabullenmemiþ ördek yavrusu
ne ben masalýmda prensesim
ne sen deðirmenlerden vazgeçmeyi baþaran þövalye
kýþý sonsuza emanet kýldýn içimde
belki de bu yüzden kara bir kuðusun sen

Sosyal Medyada Paylaşın: