Ya üzüm ye!

"Dede - Torun Muhabbeti - I"


Baða gelin,
Bostana da gelin.

Ama adam gibi…

Üzüm yiyin, karpuzda var,
Ýkrâm edeyim, bol þükür.

Yiyin doyun, eðlenin, gülün, oynayýn.
Þarký söyleyin bizle beraber,
Dans edin, halaya katýlýn.

Ne oldu? Hayýrdýr?
Huzursuz bir hâliniz var gibi.

Bilmeden bir kusur mu eyledik?

Üzümü kasa kasa getirdik,
Üstüne daha neler ikrâm ettik,
Gözümüz yok, afiyet olsun.

Doymadýysanýz var daha
Alýn, yiyin gönlünüzce, istediðiniz gibi,
Saralým giderken de götürün.

E beraber gülüp eðlendik,
Yetmedi mi?

Yoksa üzüm yemek deðil miydi maksadýnýz?

Ne o ardýnýzda sakladýðýnýz odunlar?
Niye ters ters bakýyorsunuz?

Küfür mü ettik,
Ýkrâmda kusur mu?

Oturun hele, konuþun bir,
Döküverin eteðinizdeki taþý.

Bak rahatsýz ettiniz herkesi,
Huzur kalmadý kimsede.
Ne diyecekseniz deyiverin artýk…

Gün bitti, gece uzadý,
Müsaade edinde gidelim.

Kalacaksanýz gelin, gecede misafir edelim.
Sabah kahvaltýmýzda güzeldir bizim…

Neyse ahali,
Toplansýn hanýmlar, çocuklar.
Biz beylerle baþ baþa dertleþelim.

Eee arkideþle deyiverin bakalým,
Nedir sizi böyle tuhaf eden.
Sordum cevap vermediniz hem,
Ne içindi o sopalar, ardýnýzda?

Durun hele, ne yapýyorsunuz?
Baða gelip bizi mi kovacaksýnýz?
Üzümünü yiyip te baðcýyý mý döveceksiniz?

Nerde görülmüþ edepsizliðin böylesi?
Nerde duyulmuþ hainliðin bu derecesi?

Bak nasýlda vuruyolar namýssýzlar…
Yetti gari, bu anda biter misafirliðiniz!

Olum Mýstafa çekiver odunlarý,
Kadir, Amet kapýn sizde birer dane.
Vuruvuruverin heryerlerine.
Oðlum Kadir karataya gitmiþtin hani sen,
Ýþte zamaný kullan ne öðrendisen.

Hay maþala be, itler yiðit görsün,
Acýmayýn, vurun, kaçýrýn puþtlarý…

Ya iþte böyle torunum Memet
Bi ton dayak yediler o gün
ucuz þeher kabadayýlarý…

Hele bubaný bi göreydin,
Karatada bi numaralar öðrenmiþ
Bizim kara eþekten beter tepiyodu
Hem de uçan tepik, bi çaktý mý Kadir’im
Ýki seksen uzuyodu herifler, yaaa.

Bi daha abdestsiz geçemez oldular civardan,
Bizi nerde görseler, korkar oldular, kaçtýlar.
Yada yolunu deðiþtirdiler keratalar.

Sen sen ol Memedim,
Herkese hak ettiði ile
Muameme kýl, her vakit…


21.12 – 4 Temmuz 2010 / Ýstanbul






Sosyal Medyada Paylaşın: