BİRİKİNTİ

Ne hoþ olurdu varlýðýný hissetmek
Seni beklemek,seni senle beraber
Her gece,ayný þarkýyla
Ayný þehrin nemli havasýný soluyarak
Sana seslenerek fýsýltý kývamýnda
Sonra ,aniden dönüvermeler
Ve kan kýrmýzý çehreyle ben,
Utangaçlýklarla büyütürken
Sana olan baðýmlýlýðý
Geleceðe dair,kendimle kavgalardayým
Gecenin en kuytu köþesinde
Seni senle aldatýr bilinç altým
Ümidim dalmýþken renkli hülyalara
Bozar çirkef kabuslarý
Ýçimdeki yetimin dinmeyen hýçkýrýklarý,
Baþucunda adýna ünlemeler, adýn dua, dua adýn
Geçtiðin yollarý ben de geçtim
Örtülere bürünecek ne yüzüm nede cesaretim var
Gizleyecek sandýðým yürekler, tutmadý sözlerini
Ýzlerini çoktan alýp götürmüþ, peþinden gelenler
Boþa akmýþ damarlar, boþa vurmuþ yürekler
Ýdraksiz aklým, batan güne aþýk söyle ne yapsýn



Sosyal Medyada Paylaşın: