MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

DİRİLİŞ
bircan

DİRİLİŞ







Günler çekildi köþesine

Öðlesine doðuyor güneþ sonra batýyor inadýna,

Hayat, yaþamak istemese bile yaþatýyor insaný



Sýrtýmda kaç býçak alevi varsa hayat buldu gidiþinle

Her gidenin ardýndan salladýðým eller býçak oldu

Nefret oldu her giden



Gözlerimde benzer kareler

Bir varmýþ bir yokmuþ masallarý

Pembe düþler kurduðum zamanlarým

Bir okulun soðuk koridorlarý

Beni býrakýp gidiyor babam

Peþinden koþuyorum

Mevsim sonbahar

Toprak bir yol götürüyor beni babama

Kavaklarýn sarý yapraklarý yolda

Rüzgârla söyleþen

Ulu kavaklar gülüyor halime,

Koþuyorum

“Baba,býrakma beni”


Çocuk çelimsizliðinde bacaklarým

Bacaklarýma kýzýyorum

Az kaldý yetiþeceðim

Demir kapýdan çýkýyor babam

Kapattýlar üstüme demir parmaklýlarý

Babam ardýnda


”Baba býrakma beni”



Demirin soðukluðu vuruyor yüzüme,küçük ellerime

Gerçek,demirin soðukluðunda beliriyor

Gerçek buysa,

her yalan güzel




Sesim bana bile uzak

Sesim ben kadar uzak



“baba,býrakma beni”



Kýsa zamana sýðdýrýlmýþ dostluklar

Zamaný gelince yitip gidiyor

El sallýyorum

Ezbere otobüslerin ardý sýra

Alýþmýþtým,

Alýþtýrmýþtým ürkek yüreðimi

Ama hiçbir giden bu kadar kanatmamýþtý beni

Sensizlik kadar



Sensizlik...

Sessizlik...



Perde kýpýrdamaz oldu

Rüzgâr esmez oldu

Ölü sessizliði

Dinle sevdiðim,

Biri öldü

Arkaný dönüp gidiyordun o sýrada

Sen görmedin

Biri öldü o gece



Çýplak ayaklarým buz kesti,

Gardrobun köþesinde

Kaç saattir oturuyorum?

Saat kaç oldu?

Yitik zaman çanlarý çalýyor

Ýnanmamaya yeminli gözlerim seyrediyor boþluðunu

Ýþte tam karþýmda duruyor gerçek

Yeni boþalmýþ dolap,

Sýcaklýðýn taze.

Her þeyini almýþsýn,

Anladým; dönmeyeceksin.

Dermaným yok kalkmaya.

Boðazýmda düðümlenmiþ ip,

Hýçkýrýklar içinde aðlasam da nafile.

Bilirim; dönmeyeceksin.

Seni beklemekten yoruldu zaten bedenim.




Gece düþmekte.

Iþýklarý açamam.

Her yerde sen varsýn

Küllükte son içtiðin sigara izmariti,

Dolapta sevdiðin pasta,

Fotoðraflarýn yerlerde,

Dokunduðun yerlerde izin kalmýþ.

Gözlerimde hep ayný senaryo.

Sen,

alelacele topladýðýn bir valizle kapýdasýn,

dilimde çocukluktan yadigar dualar



“býrakma beni,sevdiðim”



Gidiþini görmemek için kapatýyorum gözlerimi

Karanlýk bile daha renkli gidiþinden


“gerçek”diyorsun

“gerçek bu”

gerçek buysa,

her yalan güzel




Kapýlara küskünüm

Çarpýlýp duruyorlar rüyalarýmda

Her kapý sesi acý bir çýðlýk

Gece sýzdý pencerelerden odalara

Gece saklýyormuþ tüm kederleri

Doðruymuþ meðer

Körebe oynuyor þimdi gece ve keder




Yalan doldu odalara

Ne beni ilk býrakan babam var,

ne de son giden sen

zorlayarak kaný çekilmiþ bacaklarýmý doðrultum

kanlý bir ihtilal var içimde

yaram aðýr

ama yaþamalýyým

Artýk dindi yaðmuru gözlerimin

Açtým pencerelerimi

Ýçime çektim temiz havayý

Gidiþinden beri bu ilk nefesim




Yaðmur baþlýyor

Toprak kokusu,gül kokusu

ve

Ýçimde cam kýrýklarý

Bircan




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.