Artýk açýlmayacak gönül kapýlarým yalan dolu kalbine
Deðmeyecek korkak ellerim yalnýz kalan ellerine
Eðer kayarsa gözlerim o güzel gözlerine
O son bakýþtýr eskisi gibi bakmamý isteme
Beni aðlarken görürsen sakýn yanýma gelme
Ellerimi tutup ’AFFET’ deme
Gözlerine son kez eskisi gibi bakmamý benden isteme
Benden sadece ödünç verdiðin kalbini iste
Yaþanan aþkýn ne günahý vardý ?
Unutulup gitti, soðuk günlerimizin külü oldu
Hayalini kurup mutlu olmak bile zor gelir oldu
Son kez sana bakmamý isteme benden
Yaþanan aþk yok oldu birden
Umutlar sönüverdi bir alevcesine
Gülücüklerim yerini hýçkýrýklara býraktý
Sana son kez baktým
’ÖLDÜ’ deyip seni tabuta koyarlarken..
Nermin GÖRMÜÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.