CUMHURİYET
Cumhuriyeti ot köklü sananlar,
Korkmayýn rüzgârla, bile yýkýlmaz.
Büyük çýnardýr o içi yananlar,
Ona sapýklarla hile ekilmez.
Kökleri binlerce canla sulanmýþ,
Gün geçmemiþ duru aksýn, bulanmýþ,
Her gün birkaç dalý uçtan yülenmiþ,
Çelik zýrhlýdýr o dille yakýlmaz.
Binlerce þehidim kan vermiþ ona,
Üç beþ haydut çýkmýþ, laf dermiþ ona,
Budandýkça filiz, çýkartmýþ ona,
Ata mirasý pis, elle bakýlmaz.
Onun arkasýna hep gizlendiler,
Bizler oynaþtayken tam bezlendiler,
Doydular uçmaya tüm hazlandýlar,
Hafif olsa beden, tele takýlmaz.
Bazý þekillere kafa takýldý,
Öze deðil dýþa söze bakýldý,
Dursunî’nin dili sürçtü yakýldý,
Tüm güçler birleþse, yele sökülmez.
29/12/2006
dursun yeþil
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.