SOR BENİ BENİ.
Maksadýn öðrenmekse, Ahvalimi
Dosta deðil düþmanýma sor beni
Görmek isterisen sen cemalimi
Yüzde deðil kalben gör beni beni.
El sözüne kanýp çevirme yüzün
Doðruyu görüpte kapatma gözün
Sen özdene isen, o olsun sözün
Dilde sakýn görme, hor beni beni.
Sen yerin bil ,el yerine kurulma
Doðru söyleyene küsüp darýlma
Gülü kokla dikenine sarýlma
Ýncitir yaralar tor,beni beni.
Uzak dolaþ elin fitne felinden
Her daim þükür,ü atma dilinden
Bir fukara ekmek, yesin elinden
YARADAN, cennete kor beni beni.
Bilki su yüzüne yazý yazýlmaz
Ölmeyen insana kabir kazýlmaz
Anlýna yazýlan yazý ,bozulmaz
Tut kader baðýnla, ör beni beni.
Benden sana olsun bu söz nasihat
Sakýn sen kimseye atma kabahat
Ozaman olursun vicdanen rahat
Aklýn topla doðru yor beni beni.
Sefil OSMAN,iyim ,ciðerim sýzlar
Sönmedi içimde ,alevler közler
Kurulan divanda ,çalýnýr sazlar
Mýzrap eyle tele ,vur beni beni.
SEFÝL OSMAN-i
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.