Karlý bir yýlbaþý sabahý Kýl çulun üzerinde Yýlbaþýndan haberi olmadan doðurmuþ anam beni…
Tek odalý, penceresi olmayan karanlýk evinde Ocaktaki közde bezimi ýsýtýp Poh pohlamýþ ýlýk nefesiyle, minik ellerimi Belemeden önce ýsýtmak için…
Karanlýða alýþýk olan gözlerine güvenmeden Kandili yakýp, asmýþ bacanýn içine gündüz vakti Daha net görmekmiþ amacý; gözlerimin rengini Bakmýþ; bir çift ela göz ýþýl ýþýl bakýyor kendine Derin bir oh! Çekmiþ içinden Benzemiyor; hayýrsýz babasýnýn boncuk gözlerine diye…
Çoktan biten bir evliliðin meyvesiymiþim Alamadýðým sevgiyi veremedim Ocaktaki gazý biten kör kandil gibi…
Emine Uysal /14/09/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emine UYSAL (EMİNE45) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.