GÂVURCU RAMAZAN / 5

(Gâvurcu Ramazan’ýn kiracýsý ile baþý derttedir…)

Sövmenin adýný günah koymuþlar...
"Öfkelenme" diyorsun
Nasýl öfkelenmeyim, nasýl sövmeyim
Þu kopasý dizlerimi nasýl dövmeyim hocam!...
Dinlersen, týpký mahalleli gibi
Sen de hak vereceksin bana.
Herkeslere anlattým yana yana
Oldu olacak sana da anlatayým
Anlatayým da
Duysun bütün Emirdað…
Yazarsýn nasýl olsa…

Hani bir mektubumda Gara’dan bahsetmiþtim ya sana
“Lokantada sünmüþ acýndan “diye
Ýþte o.
Tam beþ yýldýr evimde oturttuðum maskara.
Beþ yýlda ömrümün tam beþ yýlýný çalan
Emsiz Hikmet’in Gara…
Babasý da hayýrsýzýn tekiymiþ zaten
El, hiç boþ lâf eder mi hocam
Bir düþün:
Adý üstünde Emsiz…
Ölmüþ gitmiþ de mendebur
Gören olmamýþ yaralý parmaða iþediðini.
Üstelik fýrýldakmýþ da deyyus
Tutmazmýþ bir dediði bir dediðini…
Tavuk yumurtasýndan kaz çýkacak deðil ya hocam
Beþ yýl önce
Bir gün kahvede okey oynarken arkadaþlarla
Çýkýp yanýma geldi Gara…
Görsen üst baþ periþan
Eðri büðrü bir adam
Ýpince…
Yel kovdu dikenini bilirsin hani
Döne döne savrulur gider ya yel esince
Týpkýsýnýn aynýsý
Üflesen uçacak…
Acýdým deyyusun çocuðuna
Acýnacak adam da deðilmiþ ya alçak!
Neyse…
Karþýmda iki büklüm, el pençe divan durarak:
“Dört yýllýk evliyim Ramazan abi” dedi.
Nerdeyse aðlayacak…
“Bir kýzým, bir oðlum var
Bir de karým
Ýþ bulursam çalýþýrým, mesaim yoktur
Bulamazsam yatarým
Boyacý olduðum bilinsin diye
Ýþ urbasýyla gezerim böyle çarþý pazarda
Elim darda
Dikili aðacým da yok þu kahrolasý dünyada…”
Allah seni inandýrsýn hocam çift okeydim
Dönüyordum tek taþa
Býraktým kalktým.
“Beþ dakika bakýver” dedim seyreden arkadaþa.
Gara’yla geçtik yandaki boþ masaya
O anlattý ben dinledim..
O anlattý ben dinledim…

Allah var hocam
Aklýma Kasým aða geldi
Çobanlýk günlerim falan…
Sonra
“Bak” dedim “Gara
Evi sana verdim gitti kiraya
Hem
Para pul da istemem
Ancak
Oturduðun eve iyi bak
Elektrik su parasýný yatýr
Bu arada benimkine de göz kulak ol yeter” dedim.
Benim ev de malûm ayný avluda…
Verdim anahtarý eline
Hemen ayný gün taþýndý hergele

Anam bacým olsun
Oturaklý da bir karýsý var namussuzun
Hem okkalý Gara’dan hem de uzun
Türkmen köylerinden birindenmiþ
Gömü mü olacak Sýðracýk mý ne…
Biliyorum uzattým hocam
Kusura bakma ne olur

Aðrýmý dindir benim
Derdim yeðindir benim
Avrupalý olalý
Bir acý’m bin’dir benim

Þimdi sýký dur hocam!
Anasýný sattýðýmýn Gara’sý
Beþ yýldýr ne elektrik parasý öder ne su parasý
Dizlerimde de yel var
Aman Allah’ým
Çýkarken merdivenleri bir sýzlar bir sýzlar!
Her sene geldiðimde
Önce belediyeye giderim seke seke
Sonra TEK’e
Ne birikmiþse öderim
Faturalar malum benim üstüme
Makbuz cebimde aha
Ne yazýyor?
Ra-ma-zan Us-lu-du-ran
Ha ha ha!...
Sinirden olacak bakma güldüðüme!...

Hele bir de
Ben Brüksel’deyken
Sonradan görme Asým’ýn karýsý Kötü Güssün’e:
“Ýþi ne, ödesin bilmem neyini ne yaptýðýmýn gâvurcusu” dermiþ
Ve aðzýný yayaaa yaya gülermiþ…
Duydun deðil mi hocam?
Sen olsan ne yaparsýn?
“Çýk evimden” diyorum
Çýkmaz.
“Madem öyle, öde þu borçlarýný” diyorum
Týk yok.
“Arkamdan niye sövüyorsun?” diye sorunca da
Yemin billâh ediyor:
“O, Kötü Güssün’ün uydurmasý” diyor…
Çýldýracaðým hocam!..

Hani çocuðun biri evlerinin bahçesinde gezinen bir yabancý görmüþ de
Babasýna:
“Baba bahçede hýrsýz var!” demiþ.
Babasý:
“Tut getir oðlum!” demiþ.
Çocuk:
“Gelmiyor ki…” deyince
“Salýver gitsin o zaman!” diye gürlemiþ.
Çocuk:
“Gitmiyor da baba!” demiþ.
Benimki tam o hesap hocam…
Benimki tam o hesap…

Ahmet KÖKEN
Sosyal Medyada Paylaşın: