kýrýk taþlarýn üzerine býraktýðým çocukluðum... siyah beyaz bir gecede karþýma çýkýþýn uçaða binip beni aðlatýþýn.. aþký tanýyýþým..
bir salkým üzüm görüþümüz bahçesinde bir okulun daðlara çýkýþýmýz sonra, kalabalýklarda seni göremeyiþim soba dumanýndan balkon kapýsýndan çekyatýn yeþil boyasýndan..
renk renk boyadýðýmýz bir kutunun içine koydun beni gökkuþaðý yaptýn, uçurdun öyle çok uçtum ki kör oldum bazen buluttan, güneþten..
balýkkuþu getirdin ekmek arasý üzümsuyu verdin gittin..
ben sana çocukluðumu verdim ilk önce þimdi de çocuðumu vereceðim kokla, sev geri ver...
25.06.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
melisaiclal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.