Perde perde açýlýr dallar Gönül bir ah çeker Temiz havadýr ciðerlere dolan Ortak olur kuþlar bile Açar çiçeklerin en güzeli Alý al Moru mor Mekandýr kimsesizlere daðlar Ýþte ben bu daðlara aþýðým.
Kaç kere gidilip gelinir Kaç kez döndürülür dolaplar Islanýr göz yaþlarýyla patikalar Ulaþýldýkca ümitler yeþerir, Özlemler çoðalýr Saatler uzar Bekleyiþler doruða çýkar Ýþte ben bu yollara aþýðým.
Iþýða vurunca sabah Þarkýlar yaktýðým,kýyýsýnda dolaþtýðým Kelebekler kovaladýðým Atladýðým taþtan taþa,taþ sektirdiðim Derdimi anlattýðým Yani dert ortaðým Ýþte ben bu ýrmaða aþýðým.
Gözlerimden gönlüme Akan bir sen vardý Yapmýþtýn alýþkanlýk Sýgaramdaki tütün gibi. Yudum yudum içilirdi sevdalar Güvercinler bile kýskanýrdý aþkýmýzý Yazardýk kayalara kýna taþlarýyla Ýsmimizi ’Sen ve ben’ diye Ýþte ben öyle bir kula aþýðým.
Ertürk DEMÝRCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
RABATLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.