Mekansýzý söyleyeceðim þimdi
Eskiydi þiirler ve ölümler eskimiþti
Kimsesizlik mi sessizlik mi diye sordu desisekar
Anlamadý önce susmuþtu bilmiyordu ki yaðmurlar dinmiþti
Nar-ý namahdud dedi sonra ifritin uþaðýna
Sessizliði býraktýlar gecenin ortasýna
Istýrabýný bin melek söyledi ýslahýný bin iblis
Zayi olmuþtu avuçlarýnda zalam-ý zamir
Davullar vuruldu sonra mavzerler patladý
Önce insandý faili meçhul ölümlü
Sonra
Yok dediler adýna
Bütün þehri yarlarý suspus ederek
Ardýndan katil denildi þiirin sahibine
El pençe divan dururken
Dilleri kesilmiþ hýrýltýlý köleler
Uzak dedi söylediðinin ismine
Hem de ne uzak
Þehirler arasý bir otobüsün ter kokan koridorlarýnda býrakmýþtý
Ruhunu
Sonrasýnda adý icat edilmemiþ
Tren garlarýnda keþfetmiþti
Felaketini
Olmadý
Þehir hatlarý vapurlarýna adým attýðýnda
Ölümlü devriyeler
Ölümsüz yalanlara devretmiþti mesleði
Sýnýrý aþmýþtý
Sustu
Önce kendi sustu zannetti çocuk
Beklide susturuldu
Kimsesizlik dedi sonra aklýnca
Öyle ki
Uzattýðýnda ellerini
Uzanmýþ gecenin saçlarýna
Ýsterik bir söylence düþtü en karanlýk yýldýzdan
Titreyiþleri dinmemiþ avuçlarýna
Sus dedi
Sustu sonra
Çocuk sustu
Sonra dindi þiiri ki yaðmurlar dinmemiþti
Kýzýla çalan mavi çýnlýyordu ufukta
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.