Bir bakýþýn yeter beni öldürmeye.
Gözlerinin derinliði alýp götürür beni bilinmezlikler içine
Ellerin uzaklarda, seni arar gözlerim.
Ben sensizken bir hal oldum,
Eyy can!Sen nerelerdesin?
Ben bir kuþ gibi özgür olamadým.
Yýllarca aþkýna tutsak kaldým aðladým.
Tek baþýma kalýp kendimi yýprattým.
Sense beni unutup baþkalarýna baktýn.
Karanlýklar içinde gözlerin beni aydýnlatýr,
Soðuk kutuplarda aþkýn içimi ýsýtýp, kaynatýr.
Beni ancak sen yaþatýrsýn.
Ne karlý daðlar ardýndan doðan güneþ,
Ne geceyi aydýnlatan loþ ýþýklar,
Ne de uçup giden hatýralar.
Ben sadece seninle varým.
Uzak diyarlarda benim tek tutkumsun.
Hasret duysam da uzanamam ki ellerine,
Aðlasam da bu gözler yetmez ki seni görmeye.
Belki ben kendimi kandýrýp durdum yýllarca,
Belki de sen beni bir kukla sandýn bu hayatta.
Ama unutma ben bir kukla deðilim.
Ben seni seven bir masum þairim.
Ellerimi tutma, gözlerime bakma.
Unutma ki ben artýk senin deðilim.
Nermin GÖRMÜÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.